Rita Camphuijsen

Zaterdag 11 September, was ik op deze markt. We boften met het prachtige weer. Ik heb bijna de hele middag gestaan. Om een beetje van de zijkant de bezoekers gade te slaan en zo nodig even een gesprekje aan te knopen.

De zon brandde op mijn rug en zonder pauze ging de middag voorbij. Vooral de zebra's vingen de aandacht. Ook rastamie And the Warriors oogsten bewondering. Met mensen gepraat die liefhebbers zijn van afrika. Gepraat over de zebra in delen, en afrika als eenheid die ook verdeeld is. Over aanraking, door de grote konten zebra's.

Mensen stelden vragen of keken en anderen riepen mensen uit hun gezelsschap. Het voelt goed, ook al verkocht ik geen schilderijen. Zelfs niet de Swazifantjes. De overbuurvrouw Ria Ott en kunstvriendin Ria v'd Holst hadden gedacht dat keine werkjes beter zounden verkopen. Maar dat bleek niet echt waar te zijn voor ons. Aan bewonderraars kan het niet gelegen hebben. Het moet écht de portemonnaie zijn. Het is een dure tijd met de crisis die nog steeds opgeld doet.

Wel heb ik een paar CD's verkocht en foto's van mijn werk. Visitekaartjes kan ik helemaal opnieuw na bestellen.

Ben benieuwd of de vrouw nog terug komt, die een CD wil gaan uitbrengen waar ze een schilderij zoals "just a man" erg inspirerend bij vond. Ze had nog niet eens gezien dat ik zelf al met CD's had gewerkt. Dus het was verrassend dat ze er op kwam, ook voor haar toen ze de andere zag. Ben benieuwd.