Rita Camphuijsen

Vervolg schilderproject muurschildering

Weer en week is er voorbij dat ik niet aan de muur beginnen kon.

Mijn geduld wordt behoorlijk op de proef gesteld. Als je bedenkt dat er voor elk schilderij een inspiratiebron nodig is en dat die bron moet niet opdrogen. Bij het voorbereiden van een schilderij, vraagt ook om aandacht en de tijd om het op me laten inwerken van indrukken en gedachten, die bijdragen aan de invulling van het onderwerp.

De vraag voor dit muurschilderproject is e echter al drie jaar geleden gesteld. Het lokte me uit tot het aangaan van de uitdaging eens iets heel groots te gaan schilderen. Mijn enthousiasme maakte dat ik gegevens samenvoegde waardoor een idee ontstond. En op proefdoeken een idee ging uitwerken, zodat ik ook iets concreets op de onderhandelingstafel kon leggen.

Werken aan een project op publiek terrein is van andere orde als privé in mijn atelier aan een schilderij te werken. De uitdaging hierbij is, dat het vervolgens over diverse schijven moet gaan. En dat er ook van verschillende onderhandelingstafels besluitvormers er hun zegje over moeten doen.

Het idee is, dat ik aansluit bij de locatie waar de muur zich bevindt. Zo wilde ik ook rekening met de naam van de straat. Mijn 24 meter lange muur namelijk, staat langs een straat in een wijk dat te maken heeft met het weer. De naam, de plaats, mijn persoonlijke thema’s en mijn inspiratiebronnen gooide ik in de smeltkroes en zo ontstond er een plan. En ik werkte het uit op drie op schaal geordende doeken.

Gezien het collectieve besluitvormingsproces, moest dat vervolgens een poos in de wachtkamer gezet worden. En was ik, afhankelijk zijnde van medewerking van andere partijen, genoodzaakt het hele plan even te laten rusten.

E-mails, vergaderingen telefoontjes vroegen nu en dan mijn aandacht. In de andere tijd ging al het andere gewoon door. Schilderijen die ik zelf wilde maken, opdrachten, dagelijks leven enz.. Zo ging maar door meer ander werk dat op de ezel belandde, werk dat ontstond uit inspiratie en direct omzetten in een werkstuk. Dat is een duidelijk verschil met de aanpak van dit buiten project. Het gewone creatieve proces dat ik gewend ben, wordt door het type opdracht helemaal veranderd.

Maar eindelijk was daar de datum, na 15 augustus was het broedseizoen voorbij en dat was de voorwaarde voor de afdeling groenvoorziening om aan de slag te gaan.  Nu kon het perk vrijgemaakt worden en ik wachtte op een email. Zonder echter een waarschuwing vooraf, gingen er mannen aan de slag, toevallig kwam ik langs. Snel maakte ik wat foto’s. De filmmaker had een klein ongeluk gehad dus ik maakte zelf maar vast wat shots. Hierna zou de woningbouw een schoonmaakploeg sturen, want de muur moet schoon zijn en vrijgemaakt van alg.

Nu kon ik ook naar de verfhandel gaan, om mijn grondverven te kopen. De drie basis kleuren die ik wilde moesten besteld worden. Primaire kleuren besloot ik te nemen. Immers daaruit ontstaan alle kleuren. In overleg werden het andere blauw rood en geel dan ik normaal als primair zie. Maar de verfhandelaar zal het wel weten als het om muurverf gaat. Die verf kon ik eergisteren ophalen.

Ik had al wat kwasten en verfrollers. En bij een praatje op de straat stelden een paar buren voor, om een oproep voor meehelpen in de buurtapp te zetten. Dan kon ik wel hulp krijgen. Maar na ruim een week na het leegtrekken van het perk is de schoonmaakploeg nog niet aan de slag gegaan. En ik wacht daar maar eerst op.

Ook de opdrachtgeefster bleek ook nog een idee gehad te hebben en deed een duit in het zakje. En een buur had een voorstel voor iets, waardoor ik met een paar mensen daarover ging praten. Ook daar even aandacht aan besteed. Maar wat er uiteindelijk op de muur komt is ook afhankelijk van mijn inspiratie tijdens het werk. Buiten is het weer gaan regenen, het weer slaat opnieuw om.

Samen gevat; Het werken aan dit project is wel van heel andere orde dan ik normaliter beleef bij het werken aan een schilderij op een doek.  En het gevoel dat ik put uit de inspiratie, kan niet anders dan het met regelmaat op de pauze knop drukken.

Voor de uitdaging dus in een volgende fase komt, moet ik afwachten dat ik fysiek aan de slag mag op een bakstenen muur.

Lees meer >> | 18 keer bekeken

Blije gezichten in huize Weltevreden

Nou, dat was een leuk gebeuren. Ik heb een aantal schilderijen naar de woonplek van mijn moeder gebracht. De andere bewoners en de medewerkers hebben laten weten en merken dat ze er heel blij mee zijn. En Peter de technische man, was ook heel bereid de rode vari op zijn logische uitkijkpost op te hangen. Boven het hoofd. 

Een aantal van mijn schilderijen staan tussen exposities en mogelijke verkoop in mijn atelier opgeslagen. Maar sommigen zijn wat te groot om naar allerlij exposities te verhuizen. Moet dan altijd vervoer regelen. En opgeslagen staan is ook minder leuk. En mijn moeder woont bij Plaza Major beschermd en heel dichtbij. Twee minuutjes lopen van mij vandaan. En aan de muren daar hing niet veel bijzonders. Printjes van het één of ander enzo. Dus met wat overleg hebben we het deze week geregeld. En een mini expositie ingericht. Zo is er een expositieplek en ze zijn voor de bewoners wat leuks om hun leefruimte op te fleuren. 

En ook het bezoek kan het werk bekijken. Zo.. meerdere vliegen in één klap dus.

En toen we bezig waren en ik later in de middag ging kijken hoe Peter het opgehangen had.. gaf het mij ook een blij gevel om zo verschillendde oplossingen in één actie geregeld te hebben. Voorllopig hangen ze daar prima. En iederéén is te vreden en de bewoners leefden er helemaal van op. En ik ging even mooi op de foto met mijn 94 jaar oude moeder. wie ik ook graag zo veel mogelijk zie genieten in haar woonomgeving. Waar ze steeds meer het begrip verliest van alle eerst bekende dingen. Maar dit vond ze mooi.

Enlish version read here:

Lees meer >> | 40 keer bekeken

Blog posts in english

Lees meer >> | 27 keer bekeken

Zomer 2023

Het zijn erg warme dagen deze maand junu juli in 2023. Ik heb daar geen last van, maar pas mijn actviteiten aan. Het was in iedergeval vaak wel veel te warm om in mijn atelier te gaan zitten schilderen. Bovendien was/is een kleine pauze wel goed.

Het schilderij voor de slagerij

Lees meer >> | 30 keer bekeken

de kunstroute en AmbachtAteliers houd open huis

Bij deze een blog met enkele woorden. Omdat ik anders weer een tijd aan de laptop zit.

Ik heb mijn visitekaartjes en prijskaartjes up to date gemaakt en een deel uitgeprint en zal je net zien dat het communiceren van Laptop en Printer opeens blijkt te falen, net wanneer ik dacht dat ik het laatste had gedaan. Maar het is via mijn telefoon toch gelukt één en ander te printen. En Heger van de Berg heeft mijn visite kaartjes voor mij geprint.

Lees meer >> | 42 keer bekeken

Onderaan de trap

De werktitel van dit schilderij was: Onderaan de trap.  Toen het klaar was, noemde ik het 'kom binnen'. De deur staat immers open voor gasten. En de oude lantaarn, verspreid warm verwelkomen licht. Opdat je de plek kunt vinden. Het is bij de stadhuis brug over de oude gracht. Maar iemand stelde de vraag, is dat niet die plek waar.... Dat vreselijke ongeluk gebeurde? Zo is het met de schilderijen over historische plaatsen in de stad, je kunt de geschiedenis niet zien. Mensen herinneren zich het, die het in die tijd mee maakten. Of de verhalen kennen. Ik had me afgevraagd, wat staat er eigenlijk op die steen? Door de reactie, van iemand die zich een moment in de geschiedenis herinnerde. Wist ik het ook opeens weer. Ook ik had het in het nieuws, toen, in 2006, gehoord. Ook ik had nagedacht over de grachten, de trappen en de "tijd" die maakt dat dingen slijten. Heel veel trappen werden hierna, na dit vreselijke ongeluk vernieuwd. Ik pakte mijn penseel, en werkte mijn schilderij nog bij. Ik weer nu wat op de steen staat. De gedenksteen in mijn schilderij!

Lees meer >> | 45 keer bekeken

Bij de expositie in het Marriott te Rotterdam

Vanaf zaterdag expositie in het Marriott te Rotterdam

In deze expositie valt de viering van Koningsdag 2023, op 27 April.

Bij deze gelegenheid kan ik een aantal passende schilderijen exposeren via Bubble Projects georganiseerd door Anne de Vries. In het hotel maken deze schilderijen een maandlang deel uit van een groepsexpositie aldaar.

Lees meer >> | 46 keer bekeken

Omschakelen

Het was deze twee dagen een tijd van omschakelen. Het één en ander is achter de rug verschillende dngen afwisselend door elkaar, in de familie, en praktische dingen, een vernissage, die erg leuk was en waarna een schilderij een eigenaar vond. Deze tijd is heerlijk in te vullen, door de schilderijen van mijn neef te fotograferen opdat ze n een slide show als nagelaten kostbare collectie aan mensen ook digitaal getoond kunnen worden. En in mijn atelier heb ik een instortende kast opnieuw in elkaar gezet en alles gereorganiseerd. Dingen weggegooid en dingen teruggevonden.

Lees meer >> | 48 keer bekeken

Een vlog mijn schilder project

30 maart is er een beekkafee van de kunstkring BeeKk. Leden ervan waren wel erg nieuwsgierig naar mijn ervaringen van het project "de nieuwe Vermeer".

Komende keer ben ik uitgenodigd om te delen waar ik mee bezig ben geweest. Naar aanleiding van de deelname aan het project ben ik verder gegaan jet het schilderen van straatbeelden. Maar vanwege het missende tweede straatje van Vermeer, heb ik op verzoek van de programma makers een vlog moeten bijhouden van het hele proces. Ik maakte foto's en ik maakte beelden. Op mijn eenvoudige manier met eenvoudige middelen gemaakt. Het programma gebruikte de beelden toch niet en het programma op TV is voorbij, dan vind ik dat ik mijn beelden wel eens kan delen. Voor geïnteresseerden. Dus ik wil het gebruiken voor mijn lezing en besloot het in Youtube te zetten, dan kan ik mijn verhaal illutreren met enkele beelden. Maar daarvoor moest alles eerst op volgorde gezet. Een hele klus.

Lees meer >> | 60 keer bekeken

In de etalage van de lijstenmaker

En na de drukte van het organiseren, en verplaatsen en tot een einde brengen van een werk hangt er nu van alles aan muren die te bezichtigen zijn.

Het maken van het missende straatje van Vermeer, bracht mij veelmeer dan het inleven in een schilder uit het verleden Ik vnd zelf nieuwe aantrekkelijke onderwerpen. En ik ga er graag nog weer even mee door. De titel die de filmmaker voor mijn project bedacht is wel passend.

Van de Nieuwe Vermeer naar de nieuwe Camphuijsen.. Nu in de etalage, de lijstenmaker van Bellezza Nuova

En zo is het album straatbeelden gecreeerd op deze website. Het boeit mij om binnen een straat met bijzondere perspectief valkuilen, het licgt en de reflectie te vangen van de zon. Al werkend aan mijn huidige schilderij ontdek ik bij nadere bestudering, de schduwpartijen en bedenk ik wat de oorzaak van een schaduw of reflectie kan zijn. En ik heb plezier. Ik wil nu een zonnige kleur voor elkaar krijgen die, naar ik me realiseer tijdens het onderzoeken van mijn reverentiefoto, de kleuren geel en blauw van Vermeer te zijn. Zo ontstaat, misschien als laatste, misschien niet, een nieuw werkje geinspireerd door Vermeer en Delft. Maar dan geschilderd door een Camphuijsen.

Mijn eigen voorvaderen schilderden vooral boeren taferelen en landschappen. Ik denk dat ze daar een markt voor hadden. Ik schilder dit nu, gewoon omdat ik dat leuk vind. Of er een markt voor is? geen idee. Ik wil het gewoon. Er is zo heel veel onrust in de wereld, ik wil dat mijn werk rustgenereerd, en de waarde laat zien van een vreedzaam leven. Dat kan met die straatjes. Het was geen bedoeling van mij. Maar ik merk, dat het kostbaar is. Dat de geschiedenis nog in steden terug te vinden is. En dat mensen er "thuis" kunnen zijn.

Kostbaar stedelijk leven op rustige historische plekken.. Men zegt dat Vermeer in een grote drukte leefde en dat hij daarom misschien rust en verstilling schilderde. Ik kan me er wel wat bij voorstellen. In deze, opnieuw, turbulente tijden. Oorlogen, overstromingen, branden aardbevingen. Het nieuws barts er van, ik luister naar de berichten en podcasts om op de hoogte te blijven en te helpen relativeren. Maar als ik schilder en iets wil maken, wil ik rust, licht en ontspanning.

Lees meer >> | 69 keer bekeken