Russische belevenissen
Een kort maar intensief verblijf in Rusland achter de rug en de drang om te schilderen diende zich na een week acclimatiseren weer even hevig aan als daarvoor. Maar er was een week voorbij gegaan dat ik alle indrukken nog niet zomaar naar de achtergrond kon schuiven.
We waren uitgenodigd, al een half jaar tevoren, om naar Rusland af te reizen wegens de bruiloft van mijn zoon en zijn Russische geliefde. Het was toen ons plan om van de gelegenheid gebruik te maken en dit onbekende land wat beter te leren kennen door de twee grote steden Sint Petersburg en Moskou ervoor en erna te gaan bezoeken.
Zo gezegd zo gedaan, ondanks alle berichten en alle informatie over dit land gingen wij nieuwsgierig op weg. Zo ontdekten wij in Petersburg een heleboel mooie plekjes de goed geconserveerde kunstschatten, door rijke en buitenissige tsarendommen bijeengebracht en opgebouwd. Wat kunstenaars door de eeuwen heen allemaal hebben gepresteerd was er te zien. Ik keek mijn ogen uit. Ik proefde historrie en beleefde een stad waar we de mensen niet verstonden en ik letter voor letter probeerde een fractie van de taal te begrijpen en te herkennen.
Ook in Sint Petersberg leven de mensen gewoon hun eigen leventjes arm of rijk rustig opgewekt of met problemen. Ergens zaten we in een park en in de stralende zon was daar het moment dat twee onbekende kinderen contact met elkaar legden en even samen deelden wat alle kinderen van die leeftijd kunnen doen. Hun wereld ontdekken, met een schepje zand en omringd door duiven. Van de oma begrepen we pratend met handen en voeten en enkele begrepen woorden en gebaren, dat haar kleindochter niet in de zandbak wilde spelen tussen alle andere kinderen, maar wel bij de fontein wat wilde spelen. Daar kreeg ze praatjes en maakte ze contact. Het leverde een schilderij op in mijn serie waar ik kinderen laat zien die op één of andere manier intensief hun moment beleven.
De nachttrein naar de trouwplechtigheid en het uitbundige Russisch- Nederlandse feest gaf me de gelegenheid om om te schakelen. We doken nu werkelijk "het russische familieven" in. In de trein na een nacht waarin de beelden van de dagen in Sint Petersburg door mijn hoofd tolden was ik al vroeg op om bij het eerste daglicht wat van het landschap in me op te nemen. Op weg naar het bruiloftsfeest.
Later ook in Moskou nog veel gezien van weer een andere stad, een handelsstad maar ook een plek waar veel in kunst geinvesteerd wordt. Naar ik heb gelezen wonen er veel bijzonder rijke moskoviten die een podium bieden voor vele kunstvormen. Zo belandden wij via een pamflet over duitse sculpturen op een binnenplein waar enorme imposante beelden te zien waren. We dronken er koffie en een glas wijn en genoten van de zon en het uitzicht op de beeldentuin.
In mijn herinnering ook de schilderijen in het Russisch museum en de Hermitage waar ik ongetwijfeld mijn inspiratie mee gevoed heb. De komende maanden hoef ik me, opnieuw, beslist niet te vervelen.
Kijk rond in mijn galerie waar het eerste schilderij "Onderweg" al geplaatst is. Ik zal het mee nemen naar de kunstmarkt in Buren waar ik eind september te vinden zal zijn.
De afgelopen dagen was ik druk om er een lijst om heen te maken zodat het beter gepresenteerd kan worden op mijn kraam. Nu nog mooi weer. Want zo warm en zonnig het in Rusland was, zo regenachtig frisjes en wisselvallig het hier nu in Nederland is.
