Ogenschijnlijke stilte
Er lijkt minder te doen te zijn nu er wat minder nieuwsbrieven verzonden zijn. Niets is minder waar. Het is wel zo dat mijn baan naar kunstenaarsbezigheden wel wat meer tijd is gaan vragen. Ik moest uren toevoegen aan mijn contract en dat had nog al wat voeten in de aarde voor het beklonken was.
Ik ben nog steeds thuisbegeleider en moet vier dagen in de week op de fiets huisbezoeken doen inclusief mijn werk voor de ondernemingsraad ben ik daar wel druk mee en gaat dat inderdaad tenkoste van mijn tijd in het atelier. Nog een kleine zes jaar even doorgaan voor ik deze werk uren ook aan mijn schilderen mag wijden.
Maar een andere reden van de stilte is, dat ik met een opdracht bezig was, ik maakte een klein dubbelportret dat ik pas kan tonen wanneer het ook werkelijk overhandigd is aan de gene voor wie het bestemd was. En ik was bezig met een protret van mijn jongste kleinkind, dat op 1 januari 2017 geboren werd. Het is inmiddels te zien in "Het lichtruim" te Bilthoven, waar mijn oudste en zijn gezin het heeft kunnen bekijken en keuren. Het is onderdeel van de BeeKk expositie, waar een verzameling werken hangt van de aan de route deelnemende leden van BeeKk, rond het thema Feest.
De expositie luidt de kunstroute van de kunstenaarskring in Bilthoven in. BeeKk bestaat 20 jaar, ik ben er sinds 2007 lid van en doe elk jaar weer mee met de jaarlijkse kunstroute. En een nieuwigheid is dat er een thema bedacht word door de organisatoren waar voor alle deelnemende kunstenaars een werk insturen. Wat kon er meer feest zijn dat met het nog niet gedoofde vuurwerk van 2016 op 2017 toen kleine Yara geboren werd.
Verder staat er al sinds de zomer een groot schilderij op de ezel dat wel wat tijd vraagt, door het formaat. En een iets minder groot, maar even bewerkelijk schilderij sinds de herfst over het herfstig Utrecht, een zicht op de caterijne singel tegenover het spoorwegmuseum. Als ik an even iets anders doe dan duurt het even voor ik ze in mijn galerie kan plaatsen. Even afwachten dus nog.
Terwijl ik zo mijn tijd verdeel tussen privé gebeurtenissen en ,mijn schilderwerk en het werk in de thuisbegeleiding is er voldoende inspiratie voor schilderijen die om de voorrang dringen. Ik kreeg nu bijvoorbeeld van iemand een te beschilderen kamerscherm aangeboden, dat natuurlijk iets heel nieuws was. En het prikkelde mijn verbeelding, tot ik opeens wist wat ik er op wil gaan maken. Oostenrijk en Caterijne singel moeten dus opnieuw wachten: ".. als een phoenix uit de as ... "is het nieuwe thema dat op dit scherm gaan komen. Ik knon mezelf niet intomen, en ik wilde er aan beginnen, als vereist het weer een heel andere schildershouding door dat ongewone formaat.
Hier een tipje van de sluier:
De foto van deze laatste versie krijg ik er niet in de juiste positie gedraaid op. Maar als je het in het echt wilt zien, kom dan 20 of 21 mei naar mijn atelier, waar ik open atelier heb en samen met mijn vriendin Dinie van Buren exposeer tijdens 20 jaar BeeKk in de Bilt.
Komt allen en neem vrienden en familie mee.