Een paar dagen geleden ben ik nog aan een ander schilderij begonnen, omdat ik de ingeving kreeg om dat te doen. Ik had een goede kwaliteit canvas staan, aangeprezen als portretschilder doek. Het is in ieder geval mooi steving, fijn en glad. Ik had het voor de zekerheid gekocht toen er een opdracht aan zat te komen en ik nog niet zeker wist wat het formaat zou zijn. Nu kwam het goed van pas. Ik heb op facebook een pagina, waar ik laat zien waar ik aan werk. Zodat mensen een proces kunnen volgen wanneer ik zo een werk op de ezel heb staan.

ik ga nu ook werken aan een dubbelportret terwijl de geportretteerden het (nog) niet weten. Het hele werk kan ik dus nog niet onthullen omdat het bij een speciale gelegenheid aangeboden gaat worden. Dus ik kan het werken aan dit schilderij met maar weinigen delen.
Het word voor mij een hele uitdaging, ik heb namelijk besloten dat ik oude mesters insteek opnieuw ga uitproberen.
- Eerst schilderde ik "het portret van mijn dochter" met edachten de werkwijze van Frans Hals en ook zijn onderwerp keuze. Het is uiteindelijk een werk geworden met een minder losse schilderstijl als ik had willen proberen, dus (geinspireerd op... ) geheel in mijn eigen stijl vervaardigd.
- Daarna schilderde ik het vervolg er op: Namelijk het tot stand komen van dit genoemde werk in wording, maar met mijzelf achter de ezel. Ik heb begrepen dat veel oude meesters, zoals Rembrandt, ook zelfportretten maakten. En daar het allemaal gebeurde in "het Rembrandt jaar" werd ik gesptimuleerd om eens een andere aanpak te proberen. Zo kwam ghet dat ik als reactie op een oproep om geinspireerd door Rembrandt een werk te maken een speciaal belicht  beel bedacht en portretteerde mijzelf. Ook dit schilderij pakte ik op de manier van "de oude meesters" aan en zette het op met de onderlaag in sienna, om daarop volgend de schets te maken en daarna in lampzwart, vandijkebruin en burt umber het onderwerp op te zetten. De volgende stap was het aanbrengen van een doodlaag waarbij de verschillen tussen licht en donker aan te brengenzijn.
Na dit zelfportret zette ik nog twee schilderijen zo op.  
"Zijn tussen binnen en buiten", omdat ook de kunstkring BeeKk commissie leden, ook van iedere deelnemer een door Rembrandt geinspireerd schilderij wilden. In die tijd maakte ik ook het schilderij Arsiwalla vanuit deze benadering. Ik wilde het namelijk nog een keer proberen om te zien of een portret, gemaakt op deze manier, mij tot meer bevredigend resultaat zou leiden.
Er is enige tijd voorbij gegaan en ik schilderde weer op de mijn vertrouwde manier en dat is meer alllaprima. Gewoon de kleur en de vorm in grote streken direct op zettend. Ik was dat zo gewend en die methode is me vertrouwd. En in geval van de flamingo's vond ik dat ook meer passend.

22 juni, kreeg ik een ingeving toen ik ergens opo bezoek was, en ik bedacht een opdracht voor mezelf, bestaande uit een dubbel portret dat een achtergrond moet hebben dat bij de geportretteerden hoort. Ik wil dit weer opzetten met een onderlaag opgebouwd vanaf ondertekening en doodverf totdat ik ga schilderen in kleur. Gaandeweg kan ik bedenken hoe ik het stel zich tot de achtergrond wil laten verhuden en hoe de licht/donker verdeling zal zijn.

Ik ben er nu mee bezig en wordt helemaal blij van het effect. at is het verrassend leuk om in grijstonen ( zo doe ik mijn doodlaag nu) een schilderij te maken. Heerlijk eerst die losse grijze streken over het sienna et een snel en raak effect. Ik zou het zo kunnen laten maar ik wil dat niet.
Het valt me op dat de focus op verschillende beeldaspecten komt te liggen en dat het onderling zij in onderscheiden fases aandacht krijgen.

A few days ago I started on another painting, because I had the inspiration to do that. I had a good quality canvas, advertised as a portrait painter canvas. In any case, it is nice firmness, fine and smooth. I had bought it just to be sure when an order was coming up and I was not sure yet what the format would be. Now it came in handy. I have a page on facebook, where I show what I am working on. So that people can follow a process when I have such a work on the easel.

I am now also going to work on a double portrait while the portrayed people do not (yet) know. So I cannot yet reveal the whole work because it will be presented on a special occasion. So I can share working on this painting with very few.
It will be quite a challenge for me, because I have decided that I will try out old fatteners again.
- First I painted "the portrait of my daughter" with the way Frans Hals works and also his subject choice. In the end it became a work with a less loose painting style as I would have liked to try, so (inspired by ...) entirely in my own style.
- Then I painted the sequel on it: Namely the realization of this work in progress, but with myself behind the easel. I understand that many old masters, such as Rembrandt, also made self-portraits. And since it all happened in "the Rembrandt year" I was encouraged to try a different approach. That is how I came up with a specially exposed image in response to a call to make a work inspired by Rembrandt and portrayed myself. I also tackled this painting in the way of the "old masters" and put it on with the underlay in sienna, to then make the sketch and then to put the subject in lamp black, van dijkebruin and burt umber. The next step was to apply a death layer in which the differences between light and dark can be applied.
After this self-portrait I set up two more paintings.
"Being between inside and outside", because the art circle BeeKk committee members also wanted a painting inspired by Rembrandt from every participant. At the time I also made the painting Arsiwalla from this approach. I wanted to try again to see if a portrait, made in this way, would lead to more satisfying results.
Some time has passed and I painted again in my familiar way and that is more alllaprima. Simply put the color and shape directly in large areas. I was so used to that and that method is familiar to me. And in the case of the flamingos, I found that more appropriate.

June 22, I got an idea when I was visiting grandpa somewhere, and I came up with an assignment for myself, consisting of a double portrait that must have a background that belongs to the people portrayed. I want to set this up again with an undercoat built from signature and death paint until I start painting in color. Gradually I can think of how I want the couple to be moved to the background and what the light / dark distribution will be.

I am now working on it and am completely happy with the effect. it is surprisingly fun to make a painting in grayscale (this is how I do my death layer now). Delicious first those loose gray strokes over the sienna et a quick and touching effect. I could leave it like this but I don't want to.
I notice that the focus is on different image aspects and that the mutual attention is given in different phases.