Kerstochtend
Het is een stille kerstochtend. Via Youtube bekeek ik de kerstdienst van de remonstranten en een uurtje later zou ik kunnen praten met andere thuis kerrstvierders. Maar het is even stil in huis. De radio is uit een tijdklok tikt. Op de ezel staat een schilderij in wording. Ik kan er zo, aan verder gaan. Maar even wi ik niets. Creativiteit kan vanuit stilte beginnen. Gedachten laten gaan en niet vastpakken. ook gedachten van .. wat allemaal zou kunnen en niet is.. of wel is maar weer was. Dat is loslaten misschien. En dan.. dan komt dat moment van nieuwe actie de pensee pakken en gaan. Of.. eerst nog iemand bellen? Ergens over praten? Maar even stil zijn is eigenlijk gewoon wel fijn. Mij is gevraagd een schilderij te maken, voor een verjaardag op 1 januari. maar uuh, dat is eigenlijk een beetje weinig tijd. Maar ja.. De huidige lockdown bepaald dat we 5 weken op de plaats rust moeten houden. Nou ja, dan wordt er vermoedelijk 1 janari niets gevierd. Corona tijd. Ik ga niks corona achtigs schilderen. Niet geengageerd. Ik ga gewoon een zebra schilderen. Toen ik uit Afrika terug kwam zat ik zo vol indrukken dat ik niet wist hoe ik die kon verwerken tot een beeld. En ik begon toen gewoon met zebra strepen. Er er ontstond een schilderij met een gedachte over zwartwt verhoudingen, over patronen, over gescheidenheid en eenheid. En nu, nu heb ik gewoon een kleinkind dat van zebra;s houd en bkij kan worden van een schilderij er van. Nou ja, dan zeg je als oma toch geen nee?!
Maar eerst, nog even de stilte beleven. Een Nederland in Lockdown, wat maakt dat ook mijn straatje stil is. Een enkele auto deur hoor ik in de verte. En as ik naar buiten kijk zie ik vogeltjes tussen de takken van stuiken aan de overkant fladderen.
1e kerstdag in lockdown.