Besloten expositie
De komende wintermaanden houd ik het even rustig. Geen groot project is gaande, de verwachtte opdracht komt pas na januari af en aangezien een polspeesontsteking een steeds grotere hindernis is geworden is het dan "gewoon zoals het is". De polshand specialiste adviseerde absolute rust voor die pols . En ik kon kiezen drie weken lang een op maat gemaakte harde brace, of een injectie. Geef mij maar een injectie, dan kan ik nog iets.
Maar morgen dan nog volgens afspraak een expositie inrichten in een senioren wooncomplex. Wat ouder werk is daar goed geschikt voor. En veel stond nog ingepakt, op zolder en op mijn thuis atelier alles staat nu bij elkaar en morgen ga ik het brengen mijn inmiddels niet meer nieuwe bakfiets. Al voelt dat wel zo.
meer nieuwe bakfiets. Al voelt dat wel zo.
Buiten is het grijs, mijn koffie is op... straks nog even kijken of het lukt wat te schilderen. De laatste van de drie Hoogekampse-plas schilderijen wil ik nog afmaken. Het gras schilderen ging gisteren best wel. Ik had alleen maar een kwartiertje. Moest naar de handen specialist. Ik heb er wel eens over nagedacht; “waar kun je als schilder het liefst geen hindernis aan hebben?” Ja mijn ogen dacht ik wel en mijn handen. of vingers. Ik heb wel eens gehoord van violisten die hun handen laten verzekeren. Is voor mij natuurlijk totaal niet aan de orde. Maar ik bedoel maar, waar 'doen we het' allemaal mee?
Gisteren keek ik een mooie documentaire over 19e -eeuwse schilderkunst in Engeland. Ik zag iets met kinderen en lantaarns en dacht aan de wandeling met mijn kleinkinderen in het donker, met Sinte maarten. “Zal ik eens.....”, begon ik te denken. En dan werd verteld over de schilder die zich zo lieten inspireren door stoffen in mode.
Dat van die stoffen hoe het plooit en valt op een lichaam daar herken ik wel wat in. Toe ik Anna Geerse zag optreden viel de lichte stof tijdens alle verschillende vertolkingen van het lied, zo mooi in vele fijne en minder fijne plooien, en de lichtval die elke beweging ondersteunde. Dat was het ook wat mij onder andere enorm fascineerde. En dan voel ik dat, tegen het voorschrift “rust aan de pols” in, de ideeën stroom en inspiratie bronnen niet ophouden.
Maar ik ga mijn best doen
Dan komt nog, deze maand gaat mijn nieuwe atelier gebouwd worden. Over twee maanden zou ik erin kunnen trekken volgens de planning. Zou mooi zijn als ik dan in februari of maart een open atelier kon houden. Wie weet, als het allemaal volgens plan verloopt. Ik moest van tevoren mijn huidige atelier opzeggen, daar moet immers een huurder voor gezocht worden door de huisbaas. Het is allemaal een grote uitdagende stap. En hopelijk ga ik niet alleen over, maar dat is nog onzeker.
Voor nu ziet de nieuwe ruimte er nog zo uit. En een stukje ervan wordt mijn plek. Spannend.
Englis versions Engelstalige blogpagina