Werken op de ezel
Nadat de laatste klusjes zijn gedaan, is er meer tijd voor het leggen van de focus op twee schilderijen. Waarom twee, nou ja Het ene schilderij wilde ik heel graag maken toen ik een serie foto's van mijn nichtje in Oostenrijk zag. En die éne, nou ja.. dit vroeg gewoon om een schilderij. Niet persé neem ik een foto over en vertaal ik het in Olieverf. Maar dit beeld drong zich nu eenmaal zo sterk aan mij op, dat ik enorm zin kreeg er een schilderij van te maken. Nou ja, en uiteindelijk, toen mijn nichtje er lucht van kreeg bedachten zij en haar man, dat het eens naar Made zal verhuizen. Dus zo kwam dat op de ezel.
Korte tijd later was het zover dat het schilderij van de zusjes in de boot naar zweden moest gestuurd worden. En in overleg met de opdrachtgeefster, was het nog leuker wanneer ik het ging brengen. Het zou een verrassing zijn voor de drie meisjes het schilderij zouden zien Én één ervan zou het krijgen, op haar zestigste verjaardag.
Tijdens het plannen van de reis, samen met mijn vriendin, de met mij mee naar zweden zou gaan, herinnerde me ik het werk van de voorvader of liever voor-oom, uit de 17e eeuw, met zijn schilderij Tré kronor. En zoals ik in een eerdere blog al beschreef is het gelukt om een afspraak te maken om het schilderij in het echt te mogen zien. Hetgeen een hele belevenis was.
Geschiedenis en het verhaal achter mijn onderwerpen zijn een belangrijke drijfveer voor een flink aantal van mijn schilderijen. Maar nu ik in het oude centrum van Stockholm was geweest en dit schilderij onder ogen kreeg, kon ik me veel levendiger voorstellen hoe deze man, Govert Dirksz Camphuijsen in de oude stad had rondgelopen, We liepen 4 augustus in het Tré Kronor museum zelfs op de fundamenten van het originele ;paleis dat uiteindelijk afgebrand was. En bekeken daar een heel grote versie van het schilderij, waarvan een foto bij de receptie stond. En we zaken het in brons en ook nor nagebouwd op kleine schaal in een hal. Ik heb geen opleiding gehad in de oude schildermethode, maar weet er iets van en probeerde het al een paar jaar uit, hoe ik op mijn manier de "Vlaamse" schilderstijl kon uitvoeren. Zo kwam het dat terwijl ik nauwelijks aan het meisje aan het bergmeer was begonnen ook stond te popelen of ik de schildering van Govert kon benaderen. Ik heb canvas op de juiste maken besteld, zette het doek op met een onderlaag van gele oker en ging aan de slag,
Volg het proces eventueel via deze link
Dus nu ja.. de éne keer zit ik voor de éne ezel, en de andere keer voor de andere.
Ben blij dat mijn atelier nu goede verlichting heeft en de warmte van de CV, niet meer naar het plafond over de wanden naar de rest van de loods ontsnapt.
Ik kan schilderen.