Rita Camphuijsen

Buiten zaten we te schilderen, het doek bleef lang terzijde staan. Het was onaf, het idee was er wel, maar het moment van buiten zitten niet meer. Herinneringen en foto's werken dan ook heel goed. Hé, zag ik daar nu iets zwemmen? Bijna gecamoufleerd. maar toch zichtbaar. Rust. En weer opnieuw genieten, de stilte de zon op de zonnehoed.. de beleving gebeurt opnieuw, bij het kijken naar dit schilderij. En ik weet weer hoe we met onze schildersezels langs de oever zaten.