Afsluiten 2013

Nog een halve maand te gaan en het nieuwe jaar begint.

Ik heb veel geschilderd, Met de solo expositie in New-Art-Gallery een overzicht gegeven van mijn collectie Afrika schilderijen en het neergelegd in een boek. http://camphuijsenart.wordpress.com/2013/12/07/indrukken-uit-afrika

Lees meer >> | 1497 keer bekeken

Ambacht Ateliers

Al twee jaar huur ik mijn atelier in de Ambachtstraat. Sinds kort is er weer een wisseling geweest in de huurdersgroep, en zitten we er met een nieuwe samenstelling.

Het is voor mij een heerlijke plek om te werken en de verhuurders zijn erg betrokken met het instandhouden en doen ontwikkelen van deze creatieve broedplaats in de Bilt. Dat maakt dat ze zich mede inzetten voor gezamelijke activiteiten, zoals de keren dat we open atelier hebben.

Lees meer >> | 1690 keer bekeken

Op de plaats rust

Even op de plaats rust na de diverse gestartte groepsexposities. Het is allemaal zeer de moeite waard en inspierend. Zo ben ik in Nijmegen geweest wegens de expositie troonsopvolging en ga ik er binnenkort weer heen met mijn meisje van 50 plus voor de vervolg expositie.

En dan was daar de Rijp met de Beatrix expositie, en niet te vergeten de nu lopende expositie in Arcen.

Lees meer >> | 1606 keer bekeken

Een update van Camphuijsen Art

Er komt veel bij kijken als schilderen eenmaal een passie is geworden. Soms denk ik dat ik tijd te kort kom. Het is ook veel te heerlijk om te doen.

Het vraagt ook plannen en organiseren en zorgen om de zaakjes op orde te hebben wanneer er een expositie is. En die zijn nodig om het werk eens mooi bij elkaar hangend of staand te laten zien aan het publiek.

Lees meer >> | 1370 keer bekeken

De troonsopvolging

Nadat mijn portret van Koningin Beatrix klaar was, ontstond er een virtuele samenscholing van kunstenaars die niet verkozen waren door de expositie in het Loo. Was ook tamelijk onmogfelijk met zo een korte selectie periode en een opkomst van meer dan 2000 deelnemers en inzendingen van "beelden van beatrix' . Daaruit die groep ontstonden verschillende initiatieven om de overige beatrixbeelden ergens anders in het land te exposeren. Niet lang daarna werd de abdicatie van de koningin bekend en de komende troonswisseling. Zo kwam het dat ik besloot om op uitnodiging voor nog een expositie maar nu in Nijmegen, nog "een Willem-Alexander" toe te voegen aan mijn tweeluik van Maxima in Antarctica. Ik had al eens aan het idee gedacht maar was er nog niet toe gekomen.

Lees meer >> | 1459 keer bekeken

Mijn beeld van Beatrix

Begin december hoorde ik de oproep aan (Amateur) Kunstenaars in het 20:00u Nieuws van de NOS

Uw beeld van Beatrix in Het Loo

»Koningin Beatrix ANP

Toegevoegd: donderdag 6 dec 2012, 11:59
Update: vrijdag 7 dec 2012, 22:38

Heeft u ooit een portret gemaakt van de koningin? Of lijkt het u een mooie uitdaging om dat te doen? Op 31 januari wordt de vorstin 75 jaar en daarom roept de NOS (amateur)kunstenaars op om mee te doen aan het publieksproject Beeld van Beatrix.

Kunstwerken in alle soorten en maten zijn gewenst; van schilderijen, etsen en bronzen borstbeelden tot mozaïeken, handwerken of gedichten. De NOS plaatst een selectie van de ingezonden foto's of video's van de kunstwerken op de website.

De mooiste en meest aansprekende portretten van Beatrix maken kans op een prominente plek in een tentoonstelling in Paleis Het Loo. Daar komen ze te hangen tussen een aantal beroemde portretten van Beatrix, van kunstenaars als Andy Warhol en Marte Röling. De tentoonstelling wordt geopend op 30 januari, een dag voor de 75ste verjaardag van Beatrix.

Sacha de Boer

Een deskundige jury, met daarin onder anderen NOS-presentator en fotografe Sacha de Boer en ontwerper en kunstkenner Jan des Bouvrie, bepaalt welke werken in aanmerking komen voor de tentoonstelling. De zoektocht en de officiële opening van de tentoonstelling zijn woensdag 30 januari te zien in een extra NOS-programma: 'Het Beeld van Beatrix'.

Nieuwsgierig geworden? Kijk dan nu op Beeld van Beatrix. En schroom niet uw beeld van Beatrix in te sturen voor 15 januari 2013.

Mijn beeld van Beatrix

Nu ja ik heb even nagedacht en besloot om ook "Een Beatrix" te schilderen. Ik heb er mijn persoonlijke invulling aan gegeven. Ik ben benieuwd of ook mijn schilderij naar "Het Loo" mag gaan. Het lijkt mij wel mooi om in die ruimte te mogen hangen, zie nu al dat een omgeving waarin het schilderij hangt wel belangrijk zal zijn voor de uitstraling.. 

Ik had tot 15 Januari de tijd, naar ze is no al klaar. 

Mijn Beeld van Beatrix

Een eerder schilderij van een lid van de koninklijke familie is Maxima in Antarctica geweest.

Lees meer >> | 1911 keer bekeken

2012 nadert haar einde

Wat een actief jaar was dit we hebben nog een halve maand te gaan. De feestdagen staan voor de deur, maar ondertussen zijn er al feestdagen binnen de familie voorbij. De geboorte van mijn tweede kleinkind, een broertje voor Myrthe. Wanneer zal ik een schilderij van hen beiden klaar hebben? In 2013 misschien. Zijn vader mijn zoon was gisteren jarig dus dat was opnieuw een avond waarin we elkaar opzochten, kleine Xavi in een omslagdoek gewikkeld in de armen van zijn moeder erbij.  

Lees meer >> | 1489 keer bekeken

Oceaan bij nacht; opdracht voor een drieluik

Sinds begin dit jaar is mijn maan de oceaan over gevlogen, naar Chigago. Het schilderij Maanlicht, is enthousiast otrvangen. De man die het schilderij van zijn vrouw cadeau kreeg stelde aan haar voor om mij te vragen er nog twee schilderijen bij te schilderen.

Daar heb ik positief op geantwoord. Maar nu maar zien dat de twee zijpanelen aansluiten op het orgineel dat ik niet meer hier beschikbaar beh om de aanvullende delen erbij te verzinnen.

Lees meer >> | 1847 keer bekeken

Persoonlijke portretten

De afgelopen maanden heb ik de schilderijen afgerond die gaan over het verhaal van vluchtelingen en de uitwerking van immigratie en integratie. Het waren persoonlijke portretten in een bredere context.

Maar er is een nieuwe wendig gekomen in de persoonlijke portretten. Er was al eens een portret ontstaan. naar aanleiding van een korte ontmoeting met een kennis, op een zondagochtend in Utrecht. Ik schilderde een portret van een overleden moeder en droomde dat een dame geheel beschilderd liggend op een behandeltafel, tot leven kwam.

Lees meer >> | 1854 keer bekeken

Bericht uit de Ambacht Ateliers

Het is fijn om eens even niet op de klok te leven. Zelfs al neem ik de ruimte om binnen mijn werk als begeleider, rustig en aandachtig present te zijn. Gejaagd is het alleen om van het ene adres naar het andere te gaan en om buiten de bezoeken om, nog tijd te nemen voor verslaglegging, correspondentie en netwerken.

Het is heel fijn om eens achter elkaar te kunnen schilderen. Al onderbreek ik dat dan weer om even mijn berichten te checken.

Vanmorgen was voor mij belangrijk omdat ik bezoek kreeg van de vrouw uit Angola, die ik heb mogen schilderen in de eerste twee van mijn drieluik over vluchtelingen. Vanochtend belde ze me op, om zeker te weten dat ze bij het goede adres was neem ik aan. Ik lie naar de deur en daar stond ze. Haar uiterlijk was veranderd, het mooie lange zwarte haar was helemaal kort geknipt, misschien zelfs met de tondeuse. En ook dit stond haar prachtig. k liet haar het atelier binnen en toonde haar dat het gebouw gevuld is met meerdere kunstenaars, van verschillende discipline.

Maar toen al snel leidde ik haar naar het atelier, waar ze de twee schilderijen zou gaan bekijken waar ze zelf op verschijnt. Ik was heel benieuwd, ik was niet 100% zeker dat ze positief zou reageren. Misschien was het te aangrijpend, of helemaal niet haar verhaal. Of had ze gehoopt op een schilderij waar ze helemaal op verschijnt. Terwijl het een collageachtig schilderij is geworden. Maar nee, ze was geheel verrast, ze had het schilderij in wording gezien in kleine foto's in het picasa-album waar ik haar op had laten abonneren. Maar in het echt de schilderijen zien herhaalde ze later telkens opnieuw, was enorm verrassend. Eén van de dingen die ze al thuis had gezegd was: "Hoe kan die vrouw dat weten, van al die mensen die lopen met al die bagage, de rook in de verte aan de horizon, het vuur dat ze achter zich laten. De eindeloze wandelingen, tochten over het land van Angola" Daar kwam haar reactie op neer. En ze herkende zichzelf en haar kinderen en de emoties.

Ook in het tweede schilderij, het aangekomen zijn in Nederland. Ze had me verteld hoe ze zich in een soort van ei voelde zitten. Ik vertelde haar dat ik hen daarom zo had geschilderd. In dat kleine hutje met hen drieën, veilig bij elkaar, weg van die oorlog en dat verleden als een vage afbeelding aan de muur. Ik had het zó gedaan en de parallelle wereld die zo ontstaat. Ze had zich opgesloten in haar huis omdat ze de Nederlandse taal niet sprak, ze durfde zich niet onder de mensen te begeven. En ze zei dat het klopte, bedolven te zijn onder papieren en formulieren, om toestemmingen te krijgen en vergunningen, voordat ze een eigen dak boven hun hoofd krijgen. ook het water en de tenten waren zoals ze haar Afrika kende.

Uit mijn werk als thuisbegeleider ken ik de schrijnende verhalen ook, van mensen die met de bureaucratie te maken krijgen op een manier die opnieuw weer traumatisch voor hen is. Het was allemaal voor haar herkenning en ze voelde zich zichtbaar vereerd dat ze zo op het doek vereeuwigd was. En ook begreep ik, dat ze het enorm waardeerde dat ik bezig ben het verhaal te schilderen van 'de vluchteling'.

Thuis had ze al aan mensen verteld dat ze geschilderd werd samen met haar kinderen en mensen wilden het zien. Wacht maar tot het klaar is had ze gezegd.

Nu, ik kan dus gerust zijn. Het doet haar goed en het vertegenwoordigt mensen zoals zij. Een dappere moeder en ook nog een mooie vrouw, die de wereld over reist, afschuwelijkheden heeft meegemaakt en achter zich laat om een nieuw leven te beginnen. ook zij is een wereldburger. En zij heeft medeburgers nodig die bereid zijn haar de riumte en de vrijheid te geven om zich zelf te zijn en een goed leven te hebben.

Het trauma is duidleijk ook nog niet geheel verwerkt, ze kampt nog met klachten die het gevolg zijn van het vele verdriet. Verdriet om een verleden dat ze het liefst wil vergeten, en achter zich wil laten. Maar wat ze tóch met zich meedraagt, of ze het nu wil of niet.

Mijn laatste schilderij moet gaan over de integratie. Over het gemengd raken van culturen over het delen en uitwisselen van ervaringen. Maar ook over de vrijheid die nodig is omdat te laten zijn.

En dat is ook haar grootste verlangen. Deze moeder, moet een nieuw leven beginnen, haar enige familie nu zijn haar twee kinderen. Vrijheid, dat is het verlangen dat blijft,

Na dat hoop haar voortdreef in het achter zich laten van verschrikking. En nadat ze het verlies moest lijden van alles wat haar dierbaar was geïsoleerd in een vreemde omgeving, een ander land met een andere taal en gewoonten.

Dan rest vrijheid, die alleen kan kmen als er ook rumte voor haar is. Als ze mag zijn wie ze is, en een plek heeft in een land waar ze geen wortels heeft.

Dat schilderij staat binnenkort ook op de ezel.

Lees meer >> | 1777 keer bekeken